1 Солунјани. Chapter 3

1 Не станувајте, браќа мои, мнозина од вас учители, бидејќи знаеме дека ќе бидеме построго осудени за тоа.
2 Зашто сите ние грешиме на разни начини. Ако некој не греши во зборувањето, тој е совршен човек, способен да го заузда и целото свое тело.
3 На коњите им ставаме узда во устата за да ни се покоруваат, па можеме да управуваме со целото нивно тело.
4 Ете, и корабите, иако се толку големи и ги гонат силни ветрови, со нив управува кормиларот со многу мало кормило, каде што ќе посака.
5 Така и јазикот е мал орган од телото, но се фали со големи работи. Ете како мал оган запалува голема шума!
6 И јазикот е оган, самиот свет на беззаконието; јазикот се наоѓа меѓу нашите органи како таков кој го осквернува целото тело и, потпален од пеколот, го запалува нашиот животен тек.
7 Зашто, секаков вид ѕверови и птици, лазачи и морски животни се скротува и бил скротуван од човечкиот род,
8 но никој не може да го скроти јазикот, тоа нескротливо зло, полно со смртоносен отров.
9 Со него Го благословуваме нашиот Господ и Татко, и со него ги проколнуваме луѓето кои се создадени според подобието Божјо.
10 Од иста уста излегуваат благослови и клетви. Браќа, тоа не смее да биде така.
11 Тече ли од извор со ист отвор слатка и горчлива вода?
12 Може ли, браќа мои, смоквата да роди маслинки, или лозата смокви? Ни солениот извор не може да даде слатка вода.
13 Кој е меѓу вас мудар и разумен? Со доброто поведение нека ги покаже своите дела во мудра кроткост.
14 Ако пак во своето срце имате горчлива завист и соперништво, не гордејте се со тоа и не извртувајте ја вистината!
15 Тоа не е мудрост која слегува озгора, туку е земна, душевна, демонска;
16 зашто каде што има завист и соперништво, таму владее безредие и секакво зло.
17 А мудроста која доаѓа озгора, пред сè е чиста, потоа мирољубива, блага, разумна, полна со милост и добри плодови, непоколеблива и нелицемерна.
18 А семето, чиј плод е праведност се сее во мир преку миротворците.